Anna is weer vrij van paniekaanvallen
Ze zat gezellig op een terrasje met vriendinnen toen ze plotseling werd overvallen door een beklemmend gevoel. Vluchten was haar eerste reflex. En dat deed ze dan ook. Alsof haar leven er vanaf hing, fietste ze naar huis. Daar groeide het beklemmende gevoel uit tot een enorme paniekaanval. Vrienden brachten haar naar het ziekenhuis. Omdat ze dacht dat ze doodging, of gek werd… Anna ontwikkelde een fobie. Gelukkig is ze nu weer vrij van paniekaanvallen.
‘Voor mij is er een leven voor en na mijn eerste paniekaanval’, vertelt Anna (37), inmiddels elf jaar na de gebeurtenis op het terras. ‘De onbezorgdheid die ik daarvoor kende, ben ik voorgoed kwijtgeraakt. In het ziekenhuis kreeg ik te horen dat er niets lichamelijks met me aan de hand was. Dat maakte niet dat ik gerustgesteld was. De explosie van negatieve lichamelijke sensaties, zoals het beklemmende gevoel, mijn hart dat tekeer ging, droge mond, benauwdheid, slappe benen, duizeligheid en het gevoel dat ik totaal de controle over mezelf kwijt was, boezemde me grote angst in. Dat wilde ik nooit meer opnieuw hoeven doormaken.’
Ik was meer aan het overleven dan leven
Of ze in het ziekenhuis het woord paniekaanval voor het eerst hebben gebruikt weet Anna niet meer. In ieder geval was bij haar de angst voor de angst geboren. Ze durfde niet meer alleen te zijn, kreeg rijangst en was bang met het openbaar vervoer te reizen. ‘Alles in mijn levende veranderde totaal’, vertelt ze. ‘Mijn toenmalige vriend begreep niets van mijn angst. Vrij snel daarna zijn we uit elkaar gegaan. Ik was meer aan het overleven dan leven. Ik kon me heel slecht concentreren. Op een gegeven moment ging werken zelfs niet meer. Ik kon me niet voorstellen dat ik ooit weer vrij van paniekaanvallen zou zijn.’
Wat een opluchting: ik was niet gek
Anna zocht hulp bij het RIAGG, de instelling voor ambulante geestelijke gezondheidszorg. ‘Ik kreeg er niet de tools om helemaal vrij van paniekaanvallen en angst door het leven te kunnen gaan’, legt ze uit. ‘Maar het feit dat ik in een groep terecht kwam met mensen die hetzelfde hadden als ik, onder wie ook jonge mensen van mijn leeftijd, maakte dat ik me wel beter ging voelen. Hun verhalen waren heel herkenbaar en het had nu tenminste een naam wat ik had. Wat een opluchting: ik was niet gek.
Ik was strijdvaardig maar bleef dingen vermijden
Na een therapiesessie moest ik altijd met de trein naar een ander deel van de stad. Dat was iedere keer een enorm gevecht. Maar ik was heel strijdvaardig en dacht: dit ga ik oplossen. Ik was ervan overtuigd dat ik vrij van paniekaanvallen alles weer zou kunnen doen, zoals voorheen. Maar dat gebeurde niet. Het ging wel beter en ik was wat meer ontspannen, maar ik bleef dingen vermijden om maar geen paniekaanval te krijgen. Later ben ik nog ademhalingstherapie gaan volgen, omdat we bij het RIAGG ook ademhalingsoefeningen kregen. Ik dacht dat dát dan zou helpen om vrij van paniekaanvallen mijn leven op te pakken. Maar het hielp helemaal niet. Ik ging juist nog meer nadenken over ademhalen, wat helemaal geen prettig gevoel is. Daarom ben ik er acuut mee gestopt.’
Ik pakte het leven zo goed en kwaad als het kon weer op
Ondanks het feit dat haar angst door de therapie niet helemaal werd verholpen, pakte Anna haar leven zo goed en kwaad als het ging weer op. ‘Ik woonde in het centrum van de stad in een soort studentenhuis, vond ook in het centrum een nieuwe baan en had er mijn vrienden. Het ging prima, zolang ik maar niet alleen was en niet alleen de stad uit hoefde met de auto of moest reizen met het openbaar vervoer. En dat vermeed ik dus. En op die manier kreeg ik weer plezier in het leven.
Ik ontmoette mijn huidige man. Ik vertelde hem over mijn angst toen we samen op wintersport zouden gaan. Gelukkig had hij er wel begrip voor. We moesten een flink eind reizen voor die vakantie. Maar toen het eenmaal zover was, had ik tot mijn verrassing helemaal nergens last van. En zo raakte mijn angst voor paniek al met al steeds verder naar de achtergrond.’
Het oude beklemmende gevoel kwam weer naar boven
Tot vier jaar geleden. Anna: ‘Ik was inmiddels met mijn vriend getrouwd en we kregen twee kinderen. Mijn man begon een eigen bedrijf. Ik zag dat helemaal zitten. Het betekende wel dat ik tijdelijk kostwinner was. Ons oudste kind was bijna twee en de jongste nog een baby. En ons huis stond te koop, terwijl de huizenmarkt slecht was. Dat alles bij elkaar zorgde voor extra spanning in mijn leven. Ik voelde al een tijdje dat het oude beklemmende gevoel opnieuw naar boven kwam. Het zorgde ervoor dat ik zaken die me beangstigden opnieuw ging vermijden. Dat kon ook gemakkelijk. We hadden tijdelijk minder geld te besteden, dus konden niet echt veel buiten de deur doen. En het feit dat ik twee kleine kinderen had, was ook een alibi om dichtbij huis te blijven.
Opeens was ik nog verder van huis
Maar toen kreeg ik opeens een paniekaanval in bed! Het meest beangstigende vond ik dat mijn man er bij was. Ik voelde me tot dan toe altijd veilig als ik niet alleen was. Nu was dat gevoel in één klap voor altijd verdwenen. Ik was niet terug bij af, maar opeens nog verder van huis. Want ik kon dus zelfs in paniek raken als mijn man erbij was.’
Het MindTuning Seminar van Pieter Frijters was een geweldige ervaring
Het boek ‘Van fobie naar vrijheid’ bracht Anna op het spoor van Pieter Frijters. ‘Nadat ik het had gelezen, zijn mijn man en ik naar een MindTuning-seminar gegaan. Want ik zat zo diep in mijn angst, dat er echt iets aan moest worden gedaan. Ik vond het seminar een geweldige ervaring! Vooral omdat Pieter zijn eigen levensverhaal vertelde. Hij is heel diep gegaan en als je ziet hoe hij er nu stáát. Hij is een markant persoon. En een inspirerend voorbeeld. Ik dacht: als iemand zoals hij paniekaanvallen heeft gehad, hoef ik me er niet voor te schamen! Ik kreeg ineens weer het gevoel dat mijn probleem oplosbaar was.’
Ik heb heel veel aan de MindTuning groepstraining gehad
Anna gaf zich na het seminar op voor een groepstraining. ‘Ik heb er heel veel aan gehad. Vooral het leren om naar de buitenwereld te kijken en je niet in jezelf te keren was voor mij een enorme eye-opener’, straalt ze. ‘Alles voelde meteen anders. Ook respect hebben voor en aardig zijn tegen jezelf heb ik meegenomen. Door mezelf te behandelen zoals ik met vrienden of een partner zou omgaan, krijgen dingen een heel andere lading. Vroeger kon ik boos worden op mezelf als ik een paniekaanval had gehad. Nu weet ik wel beter. Je helpt daar jezelf totaal niet mee, integendeel.’
Het gaat hartstikke goed
‘Het gaat momenteel hartstikke goed’, lacht Anna. ‘Soms heb ik wel een kleine terugval, maar dan weet ik wat ik moet doen. Vroeger was ik daarna weer helemaal terug bij af. Dat alles-of-niets-gevoel heb ik nooit meer. De wetenschap dat je je eerder angstig hebt gevoeld en dat er daarna weer allemaal mooie momenten volgen, zou ik willen meegeven aan alle mensen die het voor het eerst hebben. Er is echt een leven na een paniekaanval!’
Ik ben een door dit alles ook een aardiger mens geworden
Anna ziet een positieve kant aan wat ze heeft meegemaakt. ‘De paniekaanvallen hebben een aardiger mens van me gemaakt’, bekent ze. ‘Ik kon vroeger weinig empathie opbrengen voor anderen. Dat is totaal veranderd. Ik probeer andere mensen te helpen. Zeker als het gaat om mensen die last hebben van angst, hyperventilatie of fobieën. Misschien verplaats ik me nu zelfs af en toe wel een beetje teveel in anderen…’
Wil jij ook vrij van paniekaanvallen door het leven gaan?
Dat kan op de volgende manieren:
Online training. Thuis in je eigen tempo aan je probleem werken.
Of lees mijn boeken, waarin je leert hoe je zelf je probleem aanpakt.
Wil je meer weten over de MindTuningpraktijk? Neem dan gerust contact met ons op.
Bestsellers van Pieter Frijters
Mis onze gratis TIPS over angst en paniekaanvallen niet!
Coaching & Training
Over MindTuning
Actueel
Contact
Mozartlaan 54-56
2742 BN Waddinxveen
Routebeschrijving
Tel.: 0182 612345
Email: info@mindtuning.nl
BTW: NL812625651B01
KVK: 29030192
IBAN: NL88RABO0345295579